کلاس بندی اتاق های تمیز

اتاق های تمیز معمولا بر اساس تعداد ذرات معلق در هوا در هر فوت مکعب هوا کلاس بندی می‌شوند. رایج ترین سیستم طبقه بندی استاندارد ISO 14644-1 است که اتاق های تمیز را به ۹ کلاس طبقه بندی می‌کند که از کلاس ۱ تا کلاس ۹ را شامل می‌شود.

کلاس ۱ تمیزترین کلاس با حداکثر تعداد ذرات ۰.۱ ذره در فوت مکعب است. این کلاس معمولا برای ساخت تجهیزات پزشکی یا داروسازی حیاتی استفاده می‌شود.

کلاس ۲ دارای حداکثر تعداد ذرات ۱ ذره در فوت مکعب است. این کلاس معمولا برای ساخت نیمه هادی ها یا سایر وسایل الکترونیکی حساس استفاده می‌شود.

کلاس ۳ دارای حداکثر تعداد ذرات ۱۰ ذره در فوت مکعب است. این کلاس معمولا برای تولید محصولات غذایی یا سایر محصولات حساس به آلودگی استفاده می‌شود.

کلاس ۴ دارای حداکثر تعداد ذرات ۱۰۰ ذره در فوت مکعب است. این کلاس معمولا برای کاربردهای عمومی تولیدی یا آزمایشگاهی استفاده می‌شود.

کلاس ۵ دارای حداکثر تعداد ذرات ۱۰۰۰ ذره در فوت مکعب است. این کلاس معمولا برای ادارات یا سایر برنامه های غیر بحرانی استفاده می‌شود.

کلاس ۶ دارای حداکثر تعداد ذرات ۱۰.۰۰۰ ذره در فوت مکعب است. این کلاس معمولا برای مناطقی استفاده می‌شود که گرد و غبار یا ذرات دیگر نگرانی عمده ای ندارند.

کلاس ۷ دارای حداکثر تعداد ذرات ۱۰۰.۰۰۰ ذره در فوت مکعب است. این کلاس معمولا برای مناطقی استفاده می‌شود که گرد و غبار یا ذرات دیگر نگرانی جزئی دارند.

کلاس ۸ دارای حداکثر تعداد ذرات ۱.۰۰۰.۰۰۰ ذره در فوت مکعب است. این کلاس معمولا برای مناطقی استفاده می‌شود که گرد و غبار یا ذرات دیگر نگرانی عمده ای ندارند.

کلاس ۹ دارای حداکثر تعداد ذرات ۱۰.۰۰۰.۰۰۰ ذره در فوت مکعب است. این کلاس معمولا برای مناطقی استفاده می شود که گرد و غبار یا ذرات دیگر نگرانی عمده ای ندارند.

طبقه بندی اتاق تمیز بر اساس کاربرد خاصی که اتاق برای آن استفاده می شود تعیین می شود. هر چه کلاس بالاتر باشد، اتاق باید تمیزتر باشد.

علاوه بر استاندارد ISO 14644-1، سیستم های طبقه بندی دیگری نیز وجود دارد که برای اتاق های تمیز استفاده می‌شود. استاندارد فدرال ایالات متحده 209E سیستم مشابهی است که در ایالات متحده استفاده می‌شود. موسسه ملی ایمنی و بهداشت شغلی (NIOSH) همچنین دارای یک سیستم طبقه بندی برای اتاق های تمیز است که در برخی از صنایع استفاده می‌شود.

در ایالات متحده، استاندارد قبلی برای اتاق های تمیز، استاندارد فدرال 209E بود که در سال 2001 با ISO 14644-1 جایگزین شد. FS 209E شش کلاس اتاق تمیز را تعریف کرد که معادل کلاس های ISO 1، 10، 100، 1000، 10000، و 100000

استانداردهای خاص صنعت

علاوه بر ISO 14644-1 و FS 209E، استانداردهای مخصوص صنعت نیز برای اتاق های تمیز وجود دارد. به عنوان مثال، صنعت داروسازی از دستورالعمل‌های عملکرد خوب تولید اتحادیه اروپا (EU GMP) استفاده می‌کند که الزامات اتاق تمیز را برای انواع مختلف محصولات دارویی مشخص می‌کند. صنعت غذا و نوشیدنی از دستورالعمل‌های cGMP سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) استفاده می‌کند که الزامات اتاق تمیز را نیز دارد.

طراحی و ساخت اتاق تمیز باید الزامات سیستم طبقه بندی قابل اجرا را برآورده کند. اتاق باید به خوبی آب بندی شود تا از ورود آلاینده ها جلوگیری شود و هوا باید فیلتر شود تا ذرات از بین بروند. پرسنلی که در اتاق تمیز کار می‌کنند نیز باید از روش های سختگیرانه برای جلوگیری از ورود آلودگی پیروی کنند.